język programowania. sztuka wideo

KSIĄŻKI I ARTYKUŁY
Darmowa biblioteka / Katalog / sztuka wideo

Język montażu

sztuka wideo

Pierwsza różnica między językiem montażu polega na tym, że wszystkie czasowniki w nim występują tylko w czasie teraźniejszym. Dlatego jest to najlepszy sposób użycia ich również w skrypcie. Na ekranie wszystko istnieje tylko „tu i teraz”. Przecież dla uczuć i emocji widza nie ma żadnego znaczenia, do czego ekran przede wszystkim odwołuje się, czy materiał powstał tydzień czy sto lat temu, czy też jest transmitowany na żywo. Teraz to widzi. A dla uczuć i emocji, w przeciwieństwie do intelektu, nie ma „wczoraj”. Nie możemy się cieszyć, oburzyć, kochać ani płakać „wczoraj” lub „jutro”.

Druga różnica polega na tym, że w tym języku nie ma ani jednego abstrakcyjnego pojęcia. Jak możemy usunąć pojęcie „dobrej książki” i czym będzie się ona różnić od „złej książki”? Zobowiązany? Albo nazwisko i tytuł autora? Ale w tym celu nie tylko reżyser, ale także widz musi znać treść tej książki.

Aby przekazać widzowi zdanie „Czyta dużo dobrych książek”, musimy pokazać w kadrze całą domową bibliotekę z bardzo konkretnymi książkami, a nawet tak, aby widz mógł przeczytać ich tytuły lub autorów na okładkach. Naturalnie pojęcie „dobra” w tym przypadku konkretyzuje się również w tych książkach, które reżyser uważa za dobre.

Te. zamiast prostego wyrażenia literackiego otrzymujemy konstrukcję montażową: „on ma dużo książek” (całkowita powierzchnia półek) – „to są książki Dostojewskiego, Puszkina, Marqueza” itp. (okładki w kształcie czerwonego kwadratu) - „on je czyta” (szereg charakterystycznych detali, które pokazują, że książki te nie tylko zdobią wnętrze, ale są także czytelne).

Możemy mieć na myśli najbardziej abstrakcyjne idee, ale możemy mówić tylko o bardzo konkretnych przedmiotach i poprzez nie. Ekran nie toleruje ogólnych dyskusji „o życiu i śmierci”. To będzie opowieść wyłącznie o życiu i śmierci, miłości i nienawiści do konkretnych bohaterów. Inna sprawa, że tę historię można – a ściślej mówiąc należy – skonstruować tak, aby za tymi konkretnymi wzlotami i upadkami konkretnych bohaterów widz poczuł uniwersalność opowiadanej historii i swoje osobiste w nią zaangażowanie. Poczułem to, a nie tylko zrozumiałem swoim intelektem. W zasadzie druga to tylko darmowa i opcjonalna przyprawa.

Dlatego następną zasadą jest to, że język redakcyjny ma przekazywać przede wszystkim informacje zmysłowo-emocjonalne, a nie intelektualne. Tak zwane „kino intelektualne”, jeśli nie łączy intelektu z emocjami i sferą zmysłową, jest raczej dziedziną ilustrowanej filozofii czy dydaktyki niż twórczości artystycznej. Podobnie jest z próbami stworzenia lub zobrazowania na ekranie tzw. sytuacji. „obrazy abstrakcyjne”: metafory wymyślone przez reżysera, abstrakcyjne obrazy abstrakcyjnych pojęć itp.

Działanie i cechy przedmiotu w języku montażu są nierozerwalnie związane z samym przedmiotem. W rzeczywistości spróbuj sfilmować sam ruch, bez pokazywania poruszającego się obiektu ani tego, co przechodzi. Możesz fotografować wieczorne niebo, wieczorne miasto lub las, ale staraj się fotografować wieczór jako taki. Niestety, opis spokojnej ukraińskiej nocy Gogola nie jest dostępny na ekranie. Zmierzch na ekranie to tylko określony obiekt w odpowiednim oświetleniu. A „Rus-trojka” to tylko trzy konkretne konie zaprzężone w konkretny wóz o określonym kształcie i kolorze, które jeżdżą po wyraźnie widocznej nawierzchni drogi itp. Dobrze znany wygaszacz ekranu Vesti jest przecież dziełem artystów i ma niewiele wspólnego z codzienną pracą na ekranie.

Właściwości obiektu na ekranie można przekazać jedynie poprzez porównanie z innymi obiektami. Jak inaczej widz może odróżnić „duży dom” od „małego domu”? Liczenie pięter? To powie coś o jego intelekcie, ale nic o jego uczuciach. Aby włączyła się emocja, musi poczuć ogrom budynku, a można to osiągnąć jedynie podając jakiś klucz do porównania: inny dom, osobę, robaka... Jeśli jednocześnie weźmiemy pod uwagę dom z punktu widzenia osoby i osoba z punktu widzenia domu - wtedy zadanie zostanie wykonane dokładniej, ponieważ widz otrzyma nie tylko pojęcie wysokości, ale także wygląd obiektu z punktu widzenia innego. Ogólnie rzecz biorąc, im więcej porównywanych nieruchomości zostanie zaprezentowanych, tym bardziej emocjonalne będzie porównanie. Jeszcze lepiej, jeśli klatki nie są porównywane, ale zderzane - ich wpływ emocjonalny w tym przypadku wzrasta o rzędy wielkości. Chociaż, jak wszędzie, również istnieje granica wystarczalności.

W ogóle logika konstruowania frazy montażowej nie kopiuje, ale jest bliska logice mowy ludzkiej. Zgadzam się, że połączenie ramek „ręka bierze książkę” i „człowiek otwiera książkę” odpowiada normalnej normie logicznej „wziął książkę i otworzył ją”. Ale zmień układ tych ramek, a otrzymasz „Otworzył książkę i wziął ją” – tj. kompletna bzdura.

Niestety, na ekranie często widać naruszenie nawet tej elementarnej zasady. Na przykład synchronizacja bohatera w domu; bohater wstaje i opuszcza kadr; bierze siekierę na podwórko; kr. - siekiera rąbie drewno; bohater domu – kontynuacja synchroniczności. Przepraszam, ale kto tam rąbie drewno?

Dlaczego to się dzieje? Ponieważ dzięki kontrastowej i zaakcentowanej, sztywnej zmianie sceny akcji, kąta czy rozmiaru, widz postrzega to, co dzieje się w zszytych kadrach, nie jako sekwencję, ale jako jednoczesność akcji, jako istnienie całości w czasie ( przełożenie spojrzenia na inny przedmiot).

Jeśli nie mamy ujęcia bohatera wracającego do domu, będziemy musieli wstawić 1...3 ujęcia, w których tej osoby nie będzie - wtedy widz odbierze to przejście organicznie: podczas gdy my patrzyliśmy świnie, budkę dla ptaków i zamrożoną studnię, bohater wrócił do kuchni. Co więcej, im bardziej znacząca jest zmiana miejsca, czasu lub sytuacji, tym mniej czasu możesz skupić wzrok na innych obiektach.

Przestrzeń na ekranie zawsze zawiera w sobie upływ czasu. A jeśli przestrzeń zostanie zdecydowana i sfilmowana jako codzienność, to czasu, jego biegu nie da się już zmienić, nie da się go wyrwać z codziennego rytmu i szybkości.

„W miarę codziennego upływu czasu na ekranie przejście w obraz jest praktycznie zabronione.” V. A. Łatyszew.

Jednak czas ekranowy nie jest adekwatny do czasu rzeczywistego, jest bardziej skompresowany. Każde sklejenie odbieramy jako chwilową notatkę. Jeśli więc dasz trzy krótkie klatki, minie więcej czasu ekranowego niż w jednej, nawet jeśli będzie trwał dwa razy dłużej. Co więcej, im bardziej naładowana akcją klatka, tym szybciej płynie czas. Dlatego też, gdy potrzebne są trzy ramki obserwacyjne, wystarczy jedna ramka akcji. W naszym przypadku wszystkie trzy kadry patrzenia na podwórko można zastąpić jednym, na przykład psami walczącymi o kość.

Podobnie jak w języku werbalnym, autor może dowolnie naruszać logikę formalną, aby osiągnąć określony efekt artystyczny. Jedynym ograniczeniem jest to, że wyrażenie, podobnie jak w języku potocznym, musi zawsze zachować znaczenie.

Przykład takiego wyrażenia: historię bohatera słychać za kulisami i widzimy, jak poprawia krawat przy lustrze, w samochodzie, biurze, laboratorium, bibliotece, znowu w samochodzie, w auli instytutu, znowu w samochodzie i wreszcie przy tym samym lustrze, zdejmując krawat. Jeśli fraza ta będzie precyzyjnie skonstruowana pod względem wielkości i kompozycji klatek, to nigdy nie będziemy musieli wypuszczać bohatera z kadru ani wstawiać „przerwy”. Wręcz przeciwnie, to właśnie ta konstrukcja odda poczucie intensywności dnia pracy bohatera, gęstości jego harmonogramu, różnorodności trosk – tj. cały kompleks wrażeń, dla którego przekonującego opisu L. N. Tołstoj potrzebowałby całego rozdziału. Możemy poświęcić na to niecałą minutę.

Język redakcji jest bliższy angielskiemu niż rosyjskiemu, w tym sensie, że dla zrozumienia znaczenia frazy redakcyjnej zasadnicze znaczenie ma kolejność klatek. Zmiana układu klatek może nie tylko przesunąć akcent, ale także zmienić znaczenie frazy redakcyjnej, a nawet odwrotnie.

Bierzemy trzy klatki tej samej domowej biblioteki:

1. por. pl., osoba bierze książkę, otwiera ją;

2. cr. pl., Polska na grzbietach książek na półkach;

3. powszechne pl., półki z wieloma książkami.

Ramki podane w tej kolejności ułożone są według frazy „ile książek już przeczytali”.

Zmieńmy teraz układ ramek w innej kolejności: 3 - 2 - 1. Znaczenie frazy również zmieni się na przeciwne: „ile jeszcze do przeczytania”.

Opcja 3 – 1 – 2 powie to samo, ale z naciskiem na to, jakie książki na niego czekają.

A 2 - 3 - 1 powie, jakie są tu książki i czy je czyta.

Oczywiście dokładne odczytanie frazy montażowej będzie zależeć nie tylko od kolejności klatek, ale także od ich zawartości, kątów, rozmiarów, kompozycji, światła, kolorów, ludzkich zachowań, rytmów tempa między i wewnątrz klatek itp. . Wszystkie te elementy wpływają także na trafność konstrukcji oraz adekwatność emocjonalnego i semantycznego odczytania frazy montażowej. Ale musisz mocno pamiętać o jednej z podstawowych zasad instalacji: A + B nie jest równe B + A.

Zdecydowanie radzę poeksperymentować z materiałem redakcyjnym i przetestować wszystkie te zapisy w praktyce, przestawiając ramy frazy redakcyjnej i próbując przełożyć frazę literacką na język redakcyjny. Po prostu spróbuj sprawdzić każdą opcję na kimś innym - jak znaczenie frazy odczyta bezstronny widz. Celem jest nauczenie się konstruowania frazy montażowej adekwatnej do percepcji widza.

W redakcji tak naprawdę liczy się nie tylko słownictwo i gramatyka, ale także własna pisownia, a nawet interpunkcja. Mówimy o ramce kropkowej i wielokropkowej, ramce zapytania i ramce wykrzyknika. Ale montażowe „znaki interpunkcyjne” są tak samo nierozerwalnie związane z przedmiotem, jak jego działania i definicje.

Język montażu kina istnieje od stulecia. Oczywiście w porównaniu z językiem literackim okres ten wydaje się chwilą. Jednak w ciągu stulecia, korzystając z doświadczeń innych sztuk, zgromadzono znaczną liczbę technik redakcyjnych, podobnych do technik stylistycznych w literaturze (i często je reprodukujących).

Autor: A. Kaminsky; Publikacja: v-montaj.narod.ru

Polecamy ciekawe artykuły Sekcja sztuka wideo:

▪ Zniekształcenie kolorów podczas nagrywania wideo

▪ Telewizor i komputer

▪

Zobacz inne artykuły Sekcja sztuka wideo.

Czytaj i pisz przydatne komentarze do tego artykułu.

<< Wstecz

Najnowsze wiadomości o nauce i technologii, nowa elektronika:

Sztuczna skóra do emulacji dotyku 15.04.2024

W świecie nowoczesnych technologii, w którym dystans staje się coraz bardziej powszechny, ważne jest utrzymywanie kontaktu i poczucia bliskości. Niedawne odkrycia w dziedzinie sztucznej skóry dokonane przez niemieckich naukowców z Uniwersytetu Saary wyznaczają nową erę wirtualnych interakcji. Niemieccy naukowcy z Uniwersytetu Saary opracowali ultracienkie folie, które mogą przenosić wrażenie dotyku na odległość. Ta najnowocześniejsza technologia zapewnia nowe możliwości wirtualnej komunikacji, szczególnie tym, którzy znajdują się daleko od swoich bliskich. Ultracienkie folie opracowane przez naukowców, o grubości zaledwie 50 mikrometrów, można wkomponować w tekstylia i nosić jak drugą skórę. Folie te działają jak czujniki rozpoznające sygnały dotykowe od mamy lub taty oraz jako elementy uruchamiające, które przekazują te ruchy dziecku. Dotyk rodziców do tkaniny aktywuje czujniki, które reagują na nacisk i odkształcają ultracienką warstwę. Ten ... >>

Żwirek dla kota Petgugu Global 15.04.2024

Opieka nad zwierzętami często może być wyzwaniem, szczególnie jeśli chodzi o utrzymanie domu w czystości. Zaprezentowano nowe, ciekawe rozwiązanie od startupu Petgugu Global, które ułatwi życie właścicielom kotów i pomoże im utrzymać w domu idealną czystość i porządek. Startup Petgugu Global zaprezentował wyjątkową toaletę dla kotów, która automatycznie spłukuje odchody, utrzymując Twój dom w czystości i świeżości. To innowacyjne urządzenie jest wyposażone w różne inteligentne czujniki, które monitorują aktywność Twojego zwierzaka w toalecie i aktywują automatyczne czyszczenie po użyciu. Urządzenie podłącza się do sieci kanalizacyjnej i zapewnia sprawne usuwanie nieczystości bez konieczności ingerencji właściciela. Dodatkowo toaleta ma dużą pojemność do spłukiwania, co czyni ją idealną dla gospodarstw domowych, w których mieszka więcej kotów. Miska na kuwetę Petgugu jest przeznaczona do stosowania z żwirkami rozpuszczalnymi w wodzie i oferuje szereg dodatkowych funkcji ... >>

Atrakcyjność troskliwych mężczyzn 14.04.2024

Od dawna panuje stereotyp, że kobiety wolą „złych chłopców”. Jednak najnowsze badania przeprowadzone przez brytyjskich naukowców z Monash University oferują nowe spojrzenie na tę kwestię. Przyjrzeli się, jak kobiety reagowały na emocjonalną odpowiedzialność mężczyzn i chęć pomagania innym. Wyniki badania mogą zmienić nasze rozumienie tego, co sprawia, że mężczyźni są atrakcyjni dla kobiet. Badanie przeprowadzone przez naukowców z Monash University prowadzi do nowych odkryć na temat atrakcyjności mężczyzn w oczach kobiet. W eksperymencie kobietom pokazywano zdjęcia mężczyzn z krótkimi historiami dotyczącymi ich zachowania w różnych sytuacjach, w tym reakcji na spotkanie z bezdomnym. Część mężczyzn ignorowała bezdomnego, inni natomiast pomagali mu, kupując mu jedzenie. Badanie wykazało, że mężczyźni, którzy okazali empatię i życzliwość, byli bardziej atrakcyjni dla kobiet w porównaniu z mężczyznami, którzy okazali empatię i życzliwość. ... >>

Przypadkowe wiadomości z Archiwum

Smartfon i śniadanie z uniepalniaczami 23.12.2018

Naukowcy z Uniwersytetu w Toronto zbadali skład organofosforowych środków zmniejszających palność, które dostały się do organizmu ludzkiego i porównali je z możliwymi źródłami zanieczyszczeń. Wyniki były dość interesujące: okazało się, że substancje znalezione w telefonach komórkowych badanych najlepiej odpowiadają metabolitom zmniejszającym palność znalezionym w próbkach moczu uczestników eksperymentu.

Istnieją dwa możliwe wyjaśnienia tego niezwykłego faktu. Z jednej strony sam smartfon może być źródłem środków zmniejszających palność, które są uwalniane z plastikowych części obudowy urządzenia. Biorąc smartfon do ręki, powiedzmy podczas jedzenia, w ten sposób wprowadzamy niektóre z tych substancji do organizmu.

Z drugiej strony telefon może pełnić rolę nie tylko źródła, ale także swego rodzaju zwierciadłem tego, co z grubsza trafia do naszych ust. Ponieważ dość długo trzymamy smartfon w dłoniach, wszystkie te substancje, które dostają się na skórę naszych dłoni w wyniku kontaktu z różnymi plastikowymi przedmiotami, trafiają na powierzchnię urządzenia mobilnego.

Oczywiście wszystko sprowadza się do ilości substancji i liczy się nie tyle fakt, że środki zmniejszające palność dostają się do organizmu – nadal nie da się nas odizolować od środowiska – ale ich ilość. Dlatego z tego, że trzymasz smartfona w dłoniach, a potem tymi samymi rękami zjesz jabłko, nic strasznego się nie stanie – nie powinieneś trafić na chemofobię i uciekać od wszelkich plastików jak od ognia. Niemniej jednak mycie rąk przed jedzeniem i niejedzenie codziennie, bez puszczania gadżetu lub siedzenia przy komputerze, w każdym razie będzie bardziej przydatne.

Inne ciekawe wiadomości:

▪ Rowery elektryczne Himiway modele Pony, Rambler i Rhino

▪ Żel przewodzący prąd elektryczny może pomóc w stworzeniu elastycznych robotów

▪ Skuter elektryczny NIU Gova C0

▪ Nowa seria modułów Digi XBee 802.15.4 dla IoT

▪ Baterie do smartfonów pomogą w prognozowaniu pogody

Wiadomości o nauce i technologii, nowa elektronika

Ciekawe materiały z bezpłatnej biblioteki technicznej:

▪ część serwisu Car. Wybór artykułu

▪ artykuł Lazara Carnota. Słynne aforyzmy

▪ artykuł Który kraj wyprodukował samochód pancerny, który mógł poruszać się zarówno po torach, jak i po szynach? Szczegółowa odpowiedź

▪ artykuł Irga pospolita. Legendy, uprawa, metody aplikacji

▪ Artykuł dotyczący automatyki akwariowej. Encyklopedia elektroniki radiowej i elektrotechniki

▪ artykuł Zasilacz stabilizowany, 220/1-40 V. Encyklopedia elektroniki radiowej i elektrotechniki

Zostaw swój komentarz do tego artykułu:

Wszystkie języki tej strony

Strona główna | biblioteka | Artykuły | Mapa stony | Recenzje witryn